Näb’em Gmeindhuus – uf’em Platanebaum,
hocke zwee Spatze – sie händ en Albtraum.

De Gmeindamme – het de Vogel abgschosse,
vollrohr – mit Kanone – uf Spatze gschosse.

De Leo schuderets – fascht het’er mi preicht,
i ha vor Angscht – fascht i d’Fädere gs…

Nur wäg dem Ziitigsbricht – isch das gscheh,
um’s Präsidiumsrönne – Toni Kleiber /Joel Blunier.

In’eme Lääserbrief schriibt der Amme – unverfrore,
de Joel, heb im Interview – «Bodehaftig» verloore.

De Gmeindroot samt Präsidänt – richtig vorgfüehrt,
aber doch nid de Joel – piipst d’Rosa ganz grüehrt.

De «früsch Wind», seit der Affolter – isch verpufft,
die «kommunikative Imputs» – nur no warmi Luft.

Im Dorf – pfiift de Leo – wenn’i mi so umelose,
isch im Präsidänt sie Lääserbrief – total i d’Hose.

Im Parteikolleg, het der Urs – so kei Gfalle too,
emänt ehner – de Wind zu de Sägel usgnoh.

Ganz ehrlich, meint d’Rosa – i müessti mi quääle,
i hätti Müeh – wenn’i chönnti go wähle.

Sie verspräche Beid – meh of d’Bürger zue z’goh,
und s’Stimmvolk – nümm eifach im Rääge lo stoh.

Öb der Eint oder Ander – als Gmeindrootspräsidänt,
Rosa!!! Eifach Säbe – wo d’Stüüre sänkt – uf 100%.

Sie flüüge uf s’Dach – d’Feischter sind gschlosse,
us em Gmeindhuus äne – wird nümme gschosse.

D’Spatze Rosa und Leo vo Buchs